Adicado a Naci e Israel pola súa voda
Veñen !
Veñen en marzo coma os paxaros,
a piar ás portas dos nosos corazóns mollados,
veñen e engalanan o tempo co seu doce canto namorado.
Veñen en marzo coma os paxaros,
a piar ás portas dos nosos corazóns mollados,
veñen e engalanan o tempo co seu doce canto namorado.
Tiran de morriña,
cando os refachos de futuro do vento do noroeste,
os van afastando do agarimo das súas casiñas.
cando os refachos de futuro do vento do noroeste,
os van afastando do agarimo das súas casiñas.
¡ E volven !
Volven tamén coma os paxaros,
de cando en vez, de vez en cando,
para aniñar na terra de onde son nados.
Volven tamén coma os paxaros,
de cando en vez, de vez en cando,
para aniñar na terra de onde son nados.
Volven porque eles xuntos,
pintan a única cor que realmente nos aleda,
esa cor que lle da vida á primavera.
pintan a única cor que realmente nos aleda,
esa cor que lle da vida á primavera.
